Wpływ diety na skuteczność zabiegów z użyciem radiofrekwencji mikroigłowej.
Dieta odgrywa kluczową rolę w zdrowiu skóry i procesie starzenia się. Ostatnie badania sugerują, że restrykcyjne diety, takie jak dieta wegańska, mogą mieć wpływ na efektywność procedur przeciwdziałających starzeniu się, takich jak terapia frakcyjną radiofrekwencją mikroigłową (FMR). Praca badawcza przeprowadzona przez Nebahat Demet Akpolat i współpracowników, opublikowana we wrześniu 2022 roku w czasopiśmie Lasery Chirurgia Medica, rzuciła światło na ten temat.
Jaki cel miało badanie skuteczności zabiegów z użyciem RF mikroigłowej?
Celem badania było porównanie efektów terapii frakcyjnej radiofrekwencji mikroigłowej u dwóch grup kobiet: weganek i kobiet spożywających produkty mięsne.
W badaniu wzięło udział 60 kobiet: 30 weganek i 30 kobiet spożywających wszystkie rodzaje pokarmów. Uczestniczki zostały poddane terapii RF mikroigłowej w celu redukcji objawów starzenia. Wyniki kliniczne oceniano w 3. i 6. miesiącu za pomocą skali zmarszczek Fitzpatricka (FWS). Poza tym, oceniano również indywidualną satysfakcję pacjentek w 6. miesiącu za pomocą Globalnego Wrażenia Zmiany Pacjenta (PGIC).
Wyniki
Na początku terapii nie zaobserwowano istotnych różnic w wynikach FWS między obiema grupami. Jednakże po 3 miesiącach stwierdzono istotnie niższy spadek wyników FWS u weganek w porównaniu z grupą spożywającą produkty mięsne. Co więcej, po 6 miesiącach wyniki kliniczne u weganek uległy pogorszeniu, w przeciwieństwie do grupy kontrolnej. Dodatkowo, ocena PGIC wykazała istotnie niższy poziom satysfakcji u uczestniczek stosujących dietę wegańską.
Wnioski
Badanie sugeruje, że dieta wegańska może niekorzystnie wpływać na efektywność terapii FMR w zwalczaniu objawów starzenia się skóry. Weganie wykazywali mniejsze poprawy i większe pogorszenie wyników w porównaniu z osobami spożywającymi produkty mięsne.
Badanie pokazuje potrzebę uwzględnienia diety jako istotnego czynnika podczas planowania terapii przeciwdziałających starzeniu się skóry. Ponadto, sugeruje również konieczność dalszych badań nad tym zagadnieniem, aby lepiej zrozumieć mechanizmy, które mogą leżeć u podstaw tej obserwowanej różnicy w skuteczności terapii między różnymi grupami dietetycznymi.
